Rozumienie choroby Alzheimera
Choroba Alzheimera, zaliczana do zwyrodnieniowych chorób mózgu, została po raz pierwszy zidentyfikowana przez niemieckiego neuropatologa Aloisa Alzheimera w 1906 roku, od którego nazwiska wzięła swoją nazwę.
Ta choroba jest znana z powodowania stopniowego pogorszenia się pamięci i zdolności poznawczych, co w konsekwencji prowadzi do utraty zdolności do samodzielnego życia i pracy.
W miarę rozwoju choroby dochodzi do uszkodzeń kory mózgowej, co skutkuje problemami z mową, pamięcią i procesem myślowym. Alzheimer rozwija się powoli, z czasem poważnie utrudniając funkcjonowanie w życiu codziennym. Jest to choroba nieuleczalna i charakteryzująca się postępującym zanikiem tkanki mózgowej.
Kto jest narażony?
Około 50-60% przypadków choroby Alzheimera dotyczy osób powyżej 65. roku życia. Badania w Europie wykazały, że ponad 5% osób w tej kategorii wiekowej cierpi na tę chorobę. Ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem – w grupie 65-70 lat wynosi ono 1,5%, a po przekroczeniu 80. roku życia rośnie do ponad 30%. Kobiety są bardziej narażone na tę chorobę.
W 2006 roku na świecie chorowało na nią około 26,6 milionów osób. Prognozuje się, że do 2050 roku choroba ta dotknie jedną na 85 osób. W Polsce szacuje się, że cierpi na nią ponad 200 tysięcy osób.
Zaledwie 5% przypadków choroby ma podłoże genetyczne. Uważa się, że na rozwój choroby wpływ mają czynniki genetyczne i środowiskowe, choć nie jest dokładnie znane, jakie mają one znaczenie.
W 1,5-5% przypadków choroba ma charakter rodzinny, z pierwszymi objawami manifestującymi się przed 60. rokiem życia i postępującymi szybciej niż zwykle.
Czynniki ryzyka
Do czynników zwiększających ryzyko zachorowania na Alzheimera należą: nadciśnienie, niewydolność serca, cukrzyca typu 2, niska aktywność fizyczna oraz ograniczone kontakty społeczne. Wyższy poziom wykształcenia może opóźnić pojawienie się choroby i złagodzić jej przebieg. Znaczący wpływ na rozwój choroby ma również niewystarczająca ilość snu, co potwierdzają badania przeprowadzone przez Uniwersytet w Wisconsin-Madison. Dlatego niezwykle ważne jest dbanie o właściwą jakość snu.
Rozpoznawanie choroby
Diagnoza choroby Alzheimera może być trudna, szczególnie na jej wczesnym etapie, który często umyka uwadze chorego i bliskich. Objawy, takie jak zaburzenia pamięci, problemy z chodzeniem, omamy czy sztywność mięśni, powinny wzbudzić niepokój i skłonić do szybkiej diagnostyki w celu spowolnienia postępu choroby.
Radzenie sobie z chorobą
Opcje leczenia choroby Alzheimera są ograniczone i dotychczas nie zapewniają zadowalających rezultatów. Terapia farmakologiczna ma na celu poprawę ogólnej aktywności pacjenta i może nieco poprawić pamięć. Znaczące jest również wspieranie mikrokrążenia w mózgu.
Wsparcie dla osób cierpiących na Alzheimera
Mikrokrążenie odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia naszych organów i całego ciała. Jest to proces, w ramach którego małe naczynia krwionośne, takie jak arteriolki, kapilary i żyłki, dostarczają składniki odżywcze do komórek i usuwają z nich produkty przemiany materii oraz inne odpady. Dzięki temu systemowi kapilarnemu, charakteryzującemu się cienkimi, częściowo przepuszczalnymi ścianami, możliwa jest wymiana gazów i składników odżywczych między krwią a komórkami.
Niewłaściwe funkcjonowanie mikrokrążenia może prowadzić do zakłóceń w dostawie tlenu i składników odżywczych do komórek oraz w usuwaniu z nich odpadów, co negatywnie wpływa na działanie całego organizmu i jego efektywność.
Ciało posiada złożone mechanizmy regulujące, które dostosowują przepływ krwi do aktualnych potrzeb różnych części ciała. Te mechanizmy pozwalają arteriolkom na regulowanie szerokości naczyń, co wpływa na ciśnienie i prędkość przepływu krwi. Dzięki temu możliwe jest optymalizowanie mikrokrążenia, co ma istotne znaczenie dla profilaktyki i leczenia chorób degeneracyjnych oraz przewlekłych, jak cukrzyca, nowotwory czy Alzheimer.
Dobre mikrokrążenie jest więc podstawą funkcjonowania każdego organu, w tym mózgu, który zużywa 20% całej objętości krwi pompowanej przez serce przy każdym uderzeniu. Niedostateczne ukrwienie mózgu może skutkować degeneracją tkanki mózgowej, ubytkiem połączeń nerwowych i problemami z pamięcią, co może prowadzić do rozwoju demencji typu Alzheimer.
Aby wspierać ukrwienie mózgu, zaleca się ćwiczenia pamięci, stosowanie technik mnemotechnicznych, rozwiązywanie łamigłówek oraz naukę języków obcych, co sprzyja tworzeniu nowych połączeń nerwowych i poprawia funkcjonowanie mózgu.
Dodatkowo, korzystanie z fizykalnej terapii BEMER, która dwa razy dziennie po ośmiu minutach pomaga zmniejszyć objawy przewlekłego zmęczenia, stresu, błędów żywieniowych, bezsenności czy braku aktywności fizycznej. Poprawia także koncentrację i jakość snu, co ma bezpośredni związek z rozwojem choroby Alzheimera.
Poprzez wspieranie mikrokrążenia, terapia BEMER przyczynia się do leczenia chorób degeneracyjnych i przewlekłych, w tym Alzheimer. Zdrowe mikrokrążenie kluczowe jest dla ogólnego stanu zdrowia, co podkreśla znaczenie dbałości o nie przez stosowanie różnych metod profilaktyki. Terapia BEMER jest bezpieczna i certyfikowana przez Unię Europejską oraz FDA, co dodatkowo potwierdza jej skuteczność w poprawie mikrokrążenia.
